Mokradła to nie tylko jedna z ostatnich ostoi bioróżnorodności, miejsce życia wielu rzadkich gatunków roślin, ptaków, owadów, pająków, ślimaków i innych. To również ogromny rezerwuar wody, niezwykle istotny z punktu widzenia walki ze zmianami klimatu, powodziami i suszą. Ważny nie tylko dla całej planety, ale też dla naszych, ludzkich interesów.
2 lutego, w rocznicę podpisania Konwencji Ramsarskiej, w ponad 95 krajach obchodzony jest Światowy Dzień Mokradeł (ang. World Wetland Day). Pierwszy raz świętowany był w roku 1997. Organizatorami obchodów są zwykle organizacje pozarządowe, ale również uczelnie lub parki narodowe. Każdego roku obchodom towarzyszy inne hasło, np. „Zdrowe bagna – zdrowi ludzie” (2008), „Ochrona mokradeł szansą dla klimatu” (2010), „Lasy dla wód i mokradeł” (2011). W tym roku (2014) temat wiodący brzmi „Mokradła a rolnictwo: partnerstwo dla wzrostu”.
Program tegorocznych obchodów (w Warszawie)Konwencja Ramsarska (ang. Ramsar Convention on Wetlands) została podpisana 2 lutego 1971 roku podczas konferencji w irańskim kurorcie Ramsar nad Morzem Kaspijskim. Jest to międzynarodowy układ, którego pełna nazwa brzmi „Konwencja o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego”. Celem porozumienia jest ochrona i utrzymanie w niepogorszonym stanie obszarów określanych jako „wodno-błotne”, szczególnie populacji żyjących tam ptaków. Do tej pory Konwencję podpisało 160 krajów, w tym Polska (1978).
Do obszarów wodno-błotnych zalicza się tu torfowiska, bagna, ale też zbiorniki wodne – sztuczne oraz naturalne, stałe i okresowe, włącznie z wodami morskimi. Strony Konwencji zobowiązane są m.in. do wyznaczenia na swoim terytorium obszarów wodno-błotnych o międzynarodowym znaczeniu. Obecnie na liście znajduje się 2171 obszarów o łącznej powierzchni ponad 207 milionów hektarów. W Polsce jest 13 obszarów chronionych wpisanych na listę Ramsar, m.in. rezerwat przyrody „Jezioro Łuknajno”, Park Narodowy „Ujście Warty”, Biebrzański Park Narodowy, Słowiński Park Narodowy, rezerwat przyrody „Stawy Milickie” czy torfowiska w Karkonoskim Parku Narodowym.
Marta Jermaczek-Sitak
Dowiedz się więcej:
Mokre, rzadkie i ginące. O zagrożonych ekosystemach hydrogenicznych. Część I. Lasy
Mokre, rzadkie i ginące. O zagrożonych ekosystemach hydrogenicznych. Część II. Łąki i pastwiska
Dlaczego osuszanie bagien jest katastrofą dla klimatu?
Chrońmy mokradła!